Verkeerd begrepen liefdesliedjes

De liefde wordt het meest bezongen: verliefd zijn, bij elkaar zijn, elkaar missen of nooit meer willen zien. Niet iedereen luistert naar teksten en je hoeft ook niet te weten waar een liedje over gaat om het te waarderen. Maar liedjes worden vaak verkeerd begrepen omdat mensen niet verder komen dan het refrein of de eerste regel. Soms kan het geen kwaad om eens goed te luisteren voordat je een liedje uitkiest voor een liefdesverklaring, een romantische date of je bruiloft...

Awkward

Love The One You’re With – Stephen Stills (1970)

 

Love the One You’re With klinkt op het eerste gehoor als een advies om je partner vooral liefde te geven, maar als je de tekst verder bekijkt wordt het duidelijk:

And if you can't be with the one you love 
Honey, love the one you're with 
Love the one you're with 

Don't be angry - don't be sad 
Don't sit crying over good times you've had 
There's a girl right next to you 
And she's just waiting for something to do 

(foto: Henry Diltz/CORBIS)

Rubber Soul: Motown, Stax & The Beatles

De Beatles worden beschouwd als de meest invloedrijke band in de popgeschiedenis. Vele artiesten hebben hun nummers uitgevoerd. Maar de Beatles zijn zelf ook begonnen als coverbandje. In hun begintijd speelden ze rock 'n' roll, rhythm & blues en soul. Toen Lennon en McCartney het songschrijven in de vingers kregen, begonnen de artiesten van de soullabels Stax en Motown de Beatles weer te coveren.

Motown

In 1959 richtte Ben Gordy Jr. Motown op, naar de bijnaam van thuisstad Detroit. Hij maakte soulmuziek met een herkenbare popsound, met tamboerijn en een typische nadruk op de backbeat. Hij had een band van topmuzikanten, die alle muziek inspeelden voor de 'Motown hitsound'. De Funk Brothers maakten soms 3 topnummers in een paar uur. Deze huisband kreeg in 2002 pas echt de credits voor hun aandeel in de talloze hits, in de prachtige documentaire Standing in the Shadows of Motown.

Enkele bekende artiesten uit de Motownstal: The Temptations, Marvin Gaye, The Supremes en Stevie Wonder

 

1984: Het beste jaar aller tijden

Ik hield van Duran Duran en Doe Maar en begon met het opnemen van allerlei muziek op tweedehands cassettebandjes in 1984. Op mijn elfde stond ik helemaal open voor de muziek op radio en TV. Als ik weer eens een hit uit 1984 hoor, word ik daar nog steeds heel blij van.

Goed, ik ben dus enorm bevooroordeeld en heb een zwak voor de nummers uit mijn jeugd. Zelfs bij de muziek die ik pas later ontdekte lijkt er een voorkeur te zijn voor de platen uit 1984. Daarom leg ik het muziekjaar 1984 eens onder een vergrootglas om te zien of mijn stelling “Het beste jaar aller tijden” stand houdt.

 

Waarom is 1984 het beste jaar aller tijden?

 

In de jaren tachtig had je een paar grote sterren. Michael Jackson, Prince, Madonna en Bruce Springsteen, ze piekten allemaal in '84. Michael Jackson maakte een minihorrorfilm van zijn laatste single Thriller. We zaten aan de buis gekluisterd als die in zijn geheel werd uitgezonden bij Toppop of Countdown. Madonna brak door met het gewaagde Like a Virgin en ze startte een kledingtrend. Daarna is ze steeds in allerlei nieuwe gedaanten teruggekeerd en groeide uit tot de grootste vrouwelijke popster ooit.

Bruce Springsteen had geen moeite met stadionrock, een fenomeen dat grote vormen aannam in die tijd. De LP Born in the USA maakte van hem een nog grotere ster dan hij al was. Zelfs President Reagan wilde op campagne in New Jersey laten merken dat hij een fan was van Springsteen. Maar dat was ongeloofwaardig; het patriottisme van Ronald Reagan stond ver af van de bijtende sociale commentaren uit het nummer Born in the USA.

Bruce Springsteen ging voor het grote gebaar in '84

Prince bracht zijn eerste film Purple Rain uit en de soundtrack daarvan bevatte een handvol klassiekers, waaronder When Doves Cry, I Would Die 4 U en Let’s Go Crazy. Hij had in 1984 met Purple Rain een nummer 1-film, -album en –song.