Afscheid van het B-kantje

Met de opkomst van muziek via internet is hij definitief verdwenen: het B-kantje. De achterkant van het 45-toeren singeltje was de plek waar artiesten hun meest overbodige liedjes wegstopten en waar je soms verborgen pareltjes vond. Maar mp3-tjes hebben nu eenmaal geen kanten en daarmee is de B-kant overbodig geworden.

When Doves Cry / 17 Days van Prince

Aan de andere kant: zo begon het ook met de eerste platen. De zware 78-toeren versies hadden maar één bespeelbare zijde. In de jaren '50 kwam de vinyl single met een A- en een B-kant op de markt. Welk liedje op welke kant terecht kwam, was toeval. Radiostations draaiden beide kanten en ze  werden vooral gebruikt in jukeboxen. 

Ons kent ons in de muziekwereld

Lowlands 2012 werd weergaloos afgesloten door de band Foo Fighters. Eerder speelden een paar vrienden van Dave Grohl nog in dezelfde tent. In de Festivalkrant van NRC Next stond een mooie infographic met daarin diverse acts die via hun bandleden gemakkelijk aan elkaar te koppelen zijn. Maar als je wat beter je best doet, kun je eigenlijk alle bands wel bij elkaar brengen; ze zijn allemaal indirect verbonden.

“Six degrees of separation” (letterlijk "zes niveaus van scheiding") is een populaire theorie die stelt dat elk persoon via een netwerk van vijf tussenpersonen verbonden is met elk ander persoon in de wereld. 
In de Verenigde Staten is eind jaren zestig een experiment uitgevoerd waarbij een pakketje met een naam, maar zonder adres, vanuit het platteland van Nebraska via-via naar een onbekende in Boston verzonden moest worden. Iedereen koos zelf iemand uit waarvan hij of zij dacht dat het de meest geschikte ontvanger zou zijn. Verreweg de meeste pakjes raakten onderweg zoek. Maar de pakketjes die wel bij de ontvanger aankwamen, deden dat meestal in vijf of zes tussenstappen.

Kevin Bacon is het centrum van het universum

 

Kevin Bacon

Filmfanaten spelen het spel Six Degrees of Kevin Bacon. Hierin moet je elke acteur of actrice binnen zes stappen met Kevin Bacon kunnen verbinden. Je begint bijvoorbeeld met Nick Nolte. Die speelde in de film Cape Fear met Robert de Niro, die in Goodfellas zat met Joe Pesci, die weer speelde in JFK met...Kevin Bacon.

Dat moet ook met muziek kunnen, dus dat gaan we proberen. Ik dacht ooit dat J.J. Cale en John Cale dezelfde persoon waren. Hun muziekstijlen liggen echter mijlenver uit elkaar. Ik heb de proef op de som genomen om ze in vijf tussenstappen met elkaar te verbinden. Onderweg komen we nog wat helden uit de jaren '70 tegen.

   

 

Paris 1919, after midnight

 

J.J. Cale schreef veel songs die door anderen zijn gezongen. Zijn nummers After Midnight en Cocaine zijn bekender geworden in de versies van Eric Clapton. Clapton zong het nummer Layla over de toenmalige vrouw van George Harrison, Pattie Boyd, maar noemde haar naam niet in het liedje. De zus van Pattie, met wie Clapton toen een relatie had, kwam erachter over wie het liedje ging. George Harrison had zijn eigen Something ook al met Pattie in gedachten schreven. Later trouwde Eric Clapton met Pattie Boyd en zong hij ook nog Wonderful Tonight voor haar. Ondanks alles bleven Clapton en Harrison goede vrienden. 

Jimi Hendrix was een eendagsvlieg

Eendagsvliegen, of one-hit wonders, je kent ze wel: artiesten die een enorme Top 40-hit hadden en daarna in rook opgingen. Hoe zou het intussen met Skee-Lo, Deee-Lite en Lou Bega zijn? Bij het horen van hun hit nemen ze je meteen mee terug naar die tijd, omdat ze daar in ons hoofd altijd gebleven zijn. Ze treden soms nog jaren op, maar altijd weer met dat ene nummer. Bij sommige eendagsvliegen blijkt het toch anders te zitten.

One-hit wonder Madness

 

Er zijn talloze verzamelalbums gemaakt, gevuld met eendagsvliegen. Kung Fu Fighting, No Rain, Our House...Die laatste kwam ik op een Amerikaanse CD tegen, maar dat verbaasde me. Begin jaren '80 had Madness in Nederland en het Verenigd Koninkrijk jarenlang hit na hit: van One Step Beyond in de Engelse ska-revival tot de afscheidssingle (Waiting For) The Ghost train. Ik denk dat ze met hun Baggy Trousers te Engels waren voor de Amerikanen. Ska kwam daar bovendien pas in de jaren '90 terug, zodat ze in de VS nooit verder zijn gekomen dan Our House op een verzamelalbum.

De enige hit van Hendrix

 

Als je stelt dat artiesten met een enkele Top 40-notering eendagsvliegen zijn, kom je nog meer interessante namen tegen. Janis Joplin scoorde in 1971 haar enige solo-hit in de VS. Ze bereikte met Me and Bobby McGee de eerste plaats van de Billboard Hot 100. Kort daarvoor was ze tragisch aan haar einde gekomen en dat stuwde de verkopen omhoog.